Fyrsti dagur júlímánaðar og vika mín farin að sigla á seinni hlutann. Ég hef stundað maraþonlestur síðustu daga og það er gott að hafa ekkert sjónvarp til að trufla húslestrana. Ég sinni bókalestri og pistlaskrifum um þær sömu bækur eins og líf mitt sé undir því komið að standa við áskorunina um að lesa 52 bækur á árinu og skrifa eitthvað um hvern lestur. Núna síðast hlustað ég á Vetrarundur í Múmíndal og renndi gegnum Eitruð epli Gerðar Kristnýar. Öll þau ósköp sem ég ætlað að gera í vistinni miklu eru óunnin. Ætli ég þurfi að klára frá allar 52 bækurnar svo ég geti farið að skrifa upp úr eigin kolli?
Meðan þokan hefur sigið upp og niður hlíðarnar hef ég fylgt henni með augunum, rakið mig í huganum eftir freistandi gönguleiðum og ákvað að rölta upp undir Skælinginn og þræða mig þenna stutta spotta eftir hjallabrúninni neðan við hann, inn eftir dalnum og niður með ánni. Leiðin er falleg séð úr dyrum skálans og þegar þokan bregður tjöldum fyrir og frá til skiptis bjóða svartir hamrarnir gestum heim.
1.7. Maraþonlestur
hafrun 